Mehanohemijski tretman nedovoljno kvalitetnih mineralnih sirovina

Procesiranje mineralnih sirovina nedovoljnog kvaliteta u industrijskim uslovima najčešće se ostvaruje kroz: flotacijske; magnetne; gravitacijske; elektrostatičke i hidrotermalne tehnologije. Početkom XX veka izvršena je klasifikacija različitih oblasti hemijskog inžinjerstva na osnovu tipa energije unete u sistem: Naziv mehanohemija se odnosio na deo reakcija pokrenut mehaničkom energijom. Tokom mehaničkog usitnjavanja javlja se niz procesa u materijalima koji pomažu sinteze, modifikacije, adsorbcije, oblaganja i druge tehnološke operacija na mineralnim sirovinama. Ti procesi su: nastajanje novih reakcionih površina; fazne transformacije polimorfnih materijala; formiranje dislokacija i defekata u kristalnoj rešetki i hemijske reakcije. Mehaničko tretiranje čvrste supstance pokreće kompleksnu seriju transformacija mehaničkom energijom narušavajući uređenost kristalne strukture, kada nastaju pukotine i nove površine. Jedinice kristalne rešetke se deformišu, čak može doći i do njihovog topljenja, stvarajući na taj način tzv. vruće tačke na kojima molekuli mogu postići visoko pobuđena vibraciona stanja koja vode raskidanju veza u molekulu. Svi ovi procesi javljaju se u kratkom vremenskom intervalu u kom nije moguće postići termičku ravnotežu sistema. Nakon ovog perioda poznatog pod nazivom faza plazme nastavlja se post plazma period u kom relaksacioni procesi troše energiju i postiže se Maxwell-Boltzmann-ova raspodela. Upravo ovaj period odgovoran je za formiranje mnogih reakcionih proizvoda.