Razvoj tehnoloških procesa prerade nestandardnih koncentrata bakra u cilju optimizacije emisije zagađujućih materija

Aktivnosti u okviru topioničkih industrijskih postrojenja predstavljaju jedan od najvećih izvora zagađenja životne sredine. Emisije teških metala i oksida sumpora (SOx), su osnovne zagađujuće materije koje se javljaju u procesu topljenja bakra. Najvećim delom ove zagađujuće materije dospevaju u okolnu sredinu putem topioničkih gasova iz dimnjaka i njihovim daljim taloženjem na površini zemlje dolazi do devastacije okolnog zemljišta i vode. Osnovni korak u kvantitativnoj proceni ekološkog rizika usled prisustva zagađujućih materija u okolini topionice, jeste utvrđivanje njihove distribucije i koncentracije u životnoj okolini, kao i pronalaženje načina za njihovu prevenciju. Do sada razvijeni matematički modeli u oblasti ekološkog inženjerstva variraju u zavisnosti od više faktora. Većina ovih pristupa bazirana je na analizi uticaja i zavisnosti između izvora zagađenja, distribucije zagađujućih materija i njihovih efekata na životnu sredinu. Međutim, eko-efikasnoj optimizaciji materijalnih tokova, kao osnovnom preduslovu za rešavanje nagomilanih ekoloških problema, još uvek se ne posvećuje dovoljno pažnja. Stoga, razvijanje modela koji uspostavljaju željene odnose između svih input-a i output-a jednog industrijskog sistema, ima značajan uticaj kako sa stanovišta proizvodne efikasnosti tako i sa stanovišta ekološkog menadžmenta. Sama složenost ovako postavljenih ekoloških problema podrazumeva uključivanje modela koji u razmatranje uzimaju više faktora (multi-criteria) istovremeno.