Duhovne pojave i stvaralaštvo srpskog naroda na Kosovu i Metohiji od XV do XX veka

Cilj je sa različitih naučnih disciplina sagledati kako se razvijalo kulturno nasleđe Srba na Kosovu i Metohiji, koje su vezivne niti u međunarodnoj kulturnoj zajednici slovenskog naroda i vizantijskog sveta; kako su nastajali usponi, zastoji i padovi. To naučno opistai i stvoriti modele - misaone, političke, pravne, ekonomske, i druge, kojim bi se kulturna tradicija razvijala i njena dostignuća čuvala. Posebnu vrednost predstavljaju otkrića koja pokazuju zašto se neke kulturne pojave razaraju, gde su uporišta takve destrukcije i kako da se otklone. Sadržajne odrednice: univerzalne kulturne vrednosti na kojima se zasnivala istorija odnosa među slovenskim narodima i narodima istočne Evrope; hrišćanstvo kao vezivna nit slovenskog i vizantijskog sveta; Kosovo i Metohija u kulturnom kontaktu međunarodne zajednice; činioci širenja kulture; staroslovenska književna tradicija; nacionalne škole i lokalna obeležja umetnosti; veličanstvenost srpske umetnosti na freskama; doticaji vizantijske kulturne tradicije u sadašnjoj kulturi Srba. U razvijenim studijama i monografijama pokazati kako su neke ideje kulturnog nasleđa postale stub za razvoj nacionalne kulture; kako ono duhovno u njima ima dublja ishodišta - iz duhovnih škola i monaških zajednica Svete Gore. Ovde se i druge vrste umetnosti sagledavaju sa duhovnog aspekta - koliko je njihov smisao usaglašen sa smislom čovekovog života na zemlji. Osobito veliki značaj imaju studije u kojima se svetosavska filozofija života, kulture i prosvete sagledavaju u živoru srpskog naroda, i šire.