Evolucija u laboratoriji i adaptacije u prirodi

Laboratorijska evolucija omogućava višegeneracijske populacione studije pod kontrolisanim i ponovljivim uslovima. Različite evolucione hipoteze biće testirane na vrsti Acanthoscelides obtectus korišćenjem „laboratorijske prirodne selekcije“. Proučavanja efekata različitih tipova selekcije biće usmerena na sledeće teme: genetička i fiziološka osnova promena komponenti adaptivne vrednosti pod uticajem selekcije zavisne od gustine, uzrasno-specifične selekcije i selekcije koja omogućava ovoj insekatskoj vrsti adaptacije na nove biljke domaćine. Takođe će se proučavati evolucija starenja i kasnih faza adultnog života kao i evolucija mehanizama reproduktivne izolacije između populacija. U prirodnim populacijama procesi evolucije uslovljeni su prostorno-vremenskom dinamikom različitih faktora životne sredine. Mehanizmi nastanka adaptacija u prirodi, istraživaće se na osnovu odgovora (od proteina do fenotipa) biljaka iz različitih populacija Iris pumila u odnosu na kombinacije abiotičkih faktora koji karakterišu njihova prirodna staništa. Primenom recipročno-transplantacionog eksperimenta u različitim svetlosnim sredinama utvrdiće se da li je sezonsko variranje analiziranih osobina rezultat aklimatizacije na postojeće uslova životne sredine, dok bi razlike između staništa mogle da ukažu na delovanja divergentne selekcije. Nasuprot tome, stabilnost razvića bi, osim sredinskih faktora, mogla da bude u kauzalnoj vezi sa endogenim nivoom specifičnih molekularnih šaperona.