Molekulski prognostički markeri i epigenetska kontrola u tumorima kože i regije glave i vrata

Mnoga svojstva tumorskih ćelija ne mogu se objasniti mutacijama gena. Poslednjih godina sve veći značaj se pridaje epigenetici, odnosno promenama ispoljavanja gena bez poremećaja građe DNK. Najvažniji epigenetski procesi su metilacija i modifikacije histona koji, u tumorskim ćelijama, utiču na procese povezane sa ćelijskim ciklusom, apoptozom, regulacijom dužine telomera, popravkom DNK i ćelijskom adhezivnošću, te se blokada enzimskog delovanja nameće kao alternativni terapijski pristup. Nužan korak pre primene takve terapije bio bi određivanje epigenetskog profila tumora uz korelaciju sa prognozom. U projektu je predviđeno izvođenje imunohistohemijske, a za pojedine tumore i genetske, analize tumora kože i regije glave i vrata, uključujući in situ, invazivne i metastatske lezije, i korelacija rezultata sa različitim kliničkim i histološkim prognostičkim parametrima kao što su stepen diferentovanosti, veličina i debljina tumora, nivo invazije, kao i preživljavanje. Istraživanje bi se sprovelo na tkivnim mikronizovima konstruisanim iz velike arhive hirurških uzoraka, uz primenu različitih načina procene imunohistohemijskog bojenja (distribucija pozitivnih ćelija, semikvantitaivno određivanje procenta pozitivnih ćelija i indeks obeležavanja) za svaki tumor. To bi pružilo informacije o epigenetskom profilu koji je vrlo oskudan za tumore kože i regije glave i vrata, i o adekvatnom metodu procene imunohistohemijskog bojenja što je neophodno za odabir slučajeva pogodnih za epigenetsku terapiju.