Ekoremedijacija degradiranih prostora produkcijom agroenergetskih useva

Saglasno Kjoto protokolu kao i prioritetima održivog razvoja Republike Srbije u periodu do 2015. god. u oblastima nauke i energetike, produkcija i korišćenje biomase je od fundamentalnog značaja za obezbeđivanje godišnjeobnovljivog domaćeg izvora energije i za očuvanje kvaliteta životne sredine. Integralni pristup, sa aspekta ekoremedijacije, produkciji energetskih useva, ratarskih i šumskih, je imperativ jer procenjena dostupna biomasa ni po svom kvalitetu ni po kvantitetu nije zadovoljavajuća. Sagledavanje produkcije energetskih useva na plodnom i degradiranom zemljištu u komparaciji sa drugim ratarskim i šumskim kulturama kroz određivanje a) minimalnih uslova koje mora da ispuni zemljište da bi na njemu bila moguća energetski, ekološki i ekonomski efikasna produkcija agroenergetskih useva, b) minimalnih prinosa i tehnoekonomskih parametara za produkciju agroenergetskih useva i v) realnih mogućnosti produkcije energetskih useva na degradiranim prostorima, u fokusu EPS. Izabrane biljne vrste na osnovu bioproduktivnosti, adaptabilnosti, tolerantnosti, pristupačnosti su: Miscanthus giganteus – slonovska trava, Salix- vrbe (domaće vrste i specijalni klonovi), Sorghum – sirak. Materijalni i energetski bilansi proizvodnje energetskih useva su značajno povoljniji u odnosu na kovencionalne agronomske i šumske kulture. Produkcija agroenergetskih useva značajno doprinosi i izdvajanju SO2 iz atmosfere , očuvanju plodnosti zemljišta, prečišćavanju voda i drugim uslugama ekosistema.