Analiza genskih polimorfirzama CIP izoenzima u populaciji Srbije

Citohrom P450 (CIP) enzimsku superfamiliju čini 57 enzima odgovornih za najveći deo procesa oksidativnog metabolizma koji se odigravaju u telu. Evoluciono starije familije ovih enzima, locirane na mitohondrijama, uključene su u metabolizam steroida, dok su druge, smeštene na glatkom endoplazmatskom retikulumu, odgovorne za fazu 1 metabolizma mnogih stranih supstanci (ksenobiotika) i igraju značajnu ulogu u odgovoru na lekove, kancerogene materije i druge toksine iz hrane, životnog i radnog okruženja. Aktivnost CIP enzima u različitim tkivima zavisi od mnogih spoljašnjih i unutrašnjih faktora. Većina CIP enzima je inducibilna, dok se retki (npr. CIP2D6) konstitutivno eksprimiraju. Na osnovu aktivnosti citohroma osobe mogu biti spori (SM), intermedijarni (IM), normalni (NM) i ultrabrzi (UM) metabolizatori. Nivo ekspresije, pa samim tim i aktivnost različitih izoenzima, kako inducibilnih, tako i onih sa konstitutivnom ekspresijom, u velikoj meri određeni su genetičkim polimorfizmima otkrivenim u mnogim CIP genima, u svim analiziranim populacijama. U prethodnim studijama pokazano je da su distribucije učestalosti alela za ove gene različite u različitim populacijama. Pokazana je i snažna veza između različitih aleskih varijanti i metabolizatorskog statusa njihovih nosilaca. Predloženi projekat baviće se identifikacijom različitih varijantnih alela klinički (CIP2C9, CIP2C19, CIP2D6 i CIP3A4/5) i toksikološki značajnih citohroma (CIP1A1/2, CIP1B1, CIP2A6, CIP2E1) u populaciji Srbije.