Smena poetičkih paradigmi u srpskoj književnosti XX veka: nacionalni i evropski kontekst

Cilj projekta je da ekipno istraži i opiše smene poetičkih paradigmi koje su se, pre svega, desile u dva veoma burna perioda srpske književnosti: u avangardi (1919–1934) i modernizmu posle Drugog svetskog rata. Oba ova perioda karakteriše intenzivan dijalog sa evropskom kulturom, pa je zato neophodno sagledavati dubinu i vrednost promena i inovacija unutar nacionalne književnosti, ali ih je nužno objašnjavati i u komparativnom kontekstu. Tako se projekat prirodno uklapa u prioritete predviđene ovim konkursom: opisivanje nacionalnog identiteta srpske književnosti i kulture i njene integrisanosti u evropsku književnost i kulturu. Promene su se događale istovremeno u srpskoj i evropskoj književnosti, pa se javljaju paralelni stilski pravci, odnosno formacije ili „pokreti“ (dadaizam, ekspresionizam, kubofuturizam, nadrealizam, zenitizam i hipnizam). U središtu ekipnog proučavanja će se naći poezija, dok će se poetika proznog i dramskog stvaralaštva proučavati u ciljano usmerenim master, magistarskim, doktorskim i habilitacionim radovima, koji bi pokrivali poetičku problematiku ne samo odabranih perioda već i moderne i postmoderne, odnosno početka i kraja XX veka. U nizu tematskih monografskih zbornika obuhvatiće se poetika najznačajnijih, do sad neproučenih pesnika (S.Vinavera, M. Crnjanskog, D. Matića i O. Daviča...).