Srpska teologija u 20. veku: fundamentalne pretpostavke teoloških disciplina u evropskom kontekstu - istorijska i savremena perspektiva

Kao deo teorijskog samorazumevanja, odnosno kritičkog procenjivanja srpske teološke misli u perspektivi njenog istorijskog i savremenog razvoja, treba preduzeti istraživanje uticaja i učinaka koji su na nju izvršili ili vrše širi evropski procesi na planu duhovnosti, nauke i kulture – naročito s obzirom na njihovu recepciju kod Srba, ali i s obzirom na povratna delovanja srpske teološke misli na evropski duhovni kontekst. Na taj način prioritet se daje razvoju evropskih i univerzalnih perspektiva srpske teologije i fundamentalnih problema, stremljenja i aspekata teoloških disciplina, koje tako uspostavljaju naučno i istorijski samoreflektovan razvojno-samokritički odnos: kako među sobom i prema drugim srodnim disciplinama, tako i prema njihovom evropskom ishodištu. Ispitivanje fundamentalnih pretpostavki teoloških disciplina treba da pokaže načine, stepen uspešnosti i probleme konstituisanja sistematskog teološkog mišljenja s obzirom na problem identiteta, epistemološkog statusa i pozitivnog društvenog vrednovanja duhovno-verskih aspekata znanja, ali i odnos konstitutivnih slojeva pravoslavne duhovnosti i misli, u smislu razvojnih perspektiva, prema širem evropskom duhovno-verskom i teološko-naučnom kontekstu, uključujući druge hrišćanske konfesije, kao i druge vere, što jeste jedan od važnih aspekata planiranih istraživanja.